Mensen maken fouten. Onze hele maatschappij is hierop ingericht en overal houden we er rekening mee dat wijzelf of een ander een keer de plank mis slaan.
Bijna iedereen vindt zichzelf een betere automobilist dan gemiddeld, maar toch zijn onze heilige koeien voorzien van de allernieuwste snufjes op het gebied van veiligheid. Niemand maakt normaliter opzettelijk brokken, maar toch hebben we allemaal een WA-verzekering. En mocht het dan een keer verkeerd gaan, dan doen we daar meestal niet al te moeilijk over. De bal die het buurjongetje door de ruit heeft geschoten? Och, ’t is even vervelend, maar de verzekering lost dit meestal prima op.
Ook in de voetbalsport hebben we dit fenomeen geaccepteerd. De spits die een strafschop mist krijgt een aai over de bol, want hij deed het immers niet met opzet. En als hij vlak voor tijd de winnende goal scoort is hij de gevierde held. Over de strafschop hoor je niemand meer.
De hevig blunderende keeper wordt zijn escapade al snel vergeven als hij de eerstvolgende onhoudbare bal weet te stoppen. “Dat hoort er nu eenmaal bij”.
In deze voetbaljungle is er één soort die hier buiten wordt gesteld. De scheids. De scheids steelt en rooft. Want hoe vaak lezen we niet, na een blunder van deze man, dat hij een team “bestolen” zou hebben, dan wel hen van de overwinning zou hebben “beroofd”. Aangezien je nooit per ongeluk steelt, doet de man het dus blijkbaar met opzet. En als je iets met opzet doet, dan ben je gezien en mag je worden uitgemaakt voor alles wat mooi, maar vooral ook lelijk is.
De realiteit is anders, en ik kan het weten. Ik ben ook zo’n scheids. Als geen ander weet ik dat de scheids, figuurlijk en soms bijna letterlijk, ziek kan zijn van een foute beslissing. Dat hij in een fractie van een seconde moet beslissen. Dat hij zich er helemaal suf voor traint omdat ‘ie in het veld meer loopt dan welke speler dan ook. Dat hij een sportman is die als een prof voor z’n sport leeft. En dat hij ondanks dit alles ook wel eens de fout in gaat. Gewoon omdat hij maar één paar ogen heeftt, die ‘m ook wel eens in de steek laten. Doordat er af en toe een speler voor z’n neus loopt, net op het moment dat het er om gaat, of doordat hij net even pech heeft met een voordeelregel.
En zolang we nog niet vervangen zijn door ijzeren Rinus of één van z’n collega’s, zullen we die misrekeningen blijven maken.
Dat komt omdat we ook mensen zijn. Maar van ons scheidsen wordt het om een of andere reden niet gepikt en ik heb geen idee waarom niet. Wat ik wel weet is dat niemand het met opzet doet. Dat is onze basis, onze onafhankelijkheid, onze eerlijkheid.
Noem ons incompetent, of onbekwaam, maar kom niet meer aan met het feit dat de scheids een ploeg bestolen of van de punten beroofd zou hebben. Want zoiets doe je opzettelijk.
Maar er gloort hoop. De soort is aan het uitsterven. Er zijn steeds minder scheidsen. En de laatst overgeblevenen zijn al aardig op leeftijd. Het ligt niet aan de aanwas; dankzij de KNVB worden jaarlijks nieuwe scheidsen uitgezet in de jungle. Helaas worden vele jonkies keer op keer verjaagd en zie je ze niet meer terug.
Nog even en de nieuwkomers zullen meteen vanaf de cursus worden ingezet in het betaal voetbal. Is dat geen mooi vooruitzicht?
Reacties